قانون، یهودیان و شما

آرماندو آلدوسین می گوید: «قانون خدا فقط برای یهودیان داده شده است  [1] چرا مسیحیان سبت را نگه نمی دارند؟ -آرماندو آلدوسین [2] خوان، شاگردان، روز خداوند و تو، کلیسای شما آن را می گوید، و - مهمتر از آن، شما می گویید - اما خدا چه می گوید؟

مقاله زیر گزیده ای از مکالمه ای است که در فیس بوک با شخصیت دیگری داشتم—بله، کسی که از قانون خدا متنفر است.

یک بار شخصی به برادرم میگل گفت: «ترجیح می‌دهم گم شوم تا سبت را نگه دارم». خوب، هر کی که هستی - هر کجا که هستی، خیلی زود آرزوت برآورده می شود - اگر قانون را رعایت نکنی:

¹⁴ خوشا به حال کسانی که احکام او را نگه می دارند تا حق درخت زندگی را داشته باشند. و وارد شدن از طریق دروازه های شهر
¹⁵ اما سگ ها آنها بیرون خواهند بودو ساحران و زناکاران و قاتلان و مشرکان و هر که دوست دارد و دروغ می گوید. — مکاشفه 22:14-15

همانطور که قبلاً ذکر کردیم - به نقل از کتاب مقدس، هر شخصیت در مکاشفه 22:15 او ناقض قانون خداست، [3] عیسی "در مقابل" پولس و قانون: آنچه روی صلیب اتفاق افتاد و - بنابراین، خود عیسی آنها را از پادشاهی خود رها می کند. قاتلان- مثلاً فرمان ششم را زیر پا می گذارند "تو نباید بکشی" (خروج 20:13). و با توجه به "اتفاق می افتد" که سبت - هفتمین روز سبت هفتگی - یکی از ده فرمان شریعت خداست.EXOD. 20:8-11) شخصیتی که قبلاً ذکر شد ما به زودی آرزویش برآورده خواهد شد: او گم خواهد شد. این داستان دیگری است و در اینجا پاسخ را به شخصیت دیگری می سپارم که - احتمالاً به همان سرنوشت دچار خواهد شد - به دلیل روز شنبه - تجاوز به او ...

خورخه اشمیت من می خواهم چیزی را به شما نشان دهم که خدمتکار کشیش یا فرقه شیطانی شما هرگز به شما یاد نمی دهند.

پس از این که این شخص، همانطور که عملاً همه انجام می دهند، روز خداوند را شیطانی جلوه داد، گفتگوی ما اینگونه آغاز شد. از آنجایی که استدلال او عملاً همان استدلالی است که تقریباً همه «پروتستان ها» با تحقیر سبت مطرح می کنند. تا جایی که نفرت در دل آنها ایجاد می شودفقط — برای اینکه این مقاله را بیش از حد بسط ندهیم، پاسخ کتاب مقدس را به نفع روز خداوند و ارتباط آن برای تمام بشریت ارائه می کنیم.

قانون خدا به بشریت داده شد - نه تنها به یهودیان، بلکه به آنها همه بشریت، که شامل یهودیان نیز می شود:

¹⁵ پس یَهُوَه خدا آن مرد را گرفت و در باغ عدن گذاشت تا آن را کار کند و نگه دارد.
¹⁶ و خداوند خدا به مرد امر کرد و گفت: از هر درخت باغ بخور.
¹⁷ اما از درخت معرفت خیر و شر نخورید. برای روزی که از آن می خورید، تو میمیری. — پیدایش 2:15-17

این متن کتاب مقدس به ما می گوید که وقتی انسان خلق شد، از قبل قانون را می دانست. آدم به صورت و شباهت خدا آفریده شد (پیدایش 1:16-17). این بدان معناست که انسان کامل آفریده شده است، سرشار از علم ـ با شناخت خوب و بد ـ حداقل اصولاً. اگرچه هیچ بدی وجود نداشت، اما مرد می دانست - و درک کرد، عواقب نافرمانی خدا. خوردن میوه درخت معرفت نه تنها به آنها امکان دسترسی به دانش خیر و شر را می دهد، بلکه آن را در زندگی خود - به ویژه شر - تجربه می کنند. که تمرکز اصلی است پیدایش 2:15-17.

متن می گوید روزی که انسان میوه ممنوعه را بخورد، می میرد. ما پرسیدیم، و چه چیزی باعث مرگ می شود؟

²³ زیرا مزد گناه مرگ است، اما عطای خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح است. — رومیان 6:23

پس اگر مزد گناه مرگ است، پس آنچه خدا اساساً به آدم گفت همین است «روزی که گناه کنی، خواهی مرد.» و این زمانی آشکار می شود که به عدن می رویم:

⁶ و زن دید که درخت برای غذا خوب است و برای چشم خوشایند است و درخت قابل تنظیم برای رسیدن به خرد؛ و از میوه آن برداشت و خورد. و او نیز به شوهرش داد و او نیز مانند او خورد. — پیدایش 3:6

همه مسیحیان به خوبی می دانند که آدم و حوا با خوردن میوه ای که خدا فرموده گناه کردند "تو خواهی خورد"، اما چیزی که عملاً همه نادیده می گیرند این است که کتاب مقدس به عنوان گناه تعریف می کند:

⁴ هر کس مرتکب گناه شود از شریعت نیز تجاوز کرده است. خوب گناه است تخلف از قانون. — 1 یوحنا 3:4

اگر گناه تخطی از شریعت است و آدم و حوا گناه کرده اند، این بدان معناست که آنها قانون شریعت را زیر پا گذاشته اند. ده فرمان قانون خدا- در واقع هر یک از آنها. بنابراین - با در دست داشتن این اطلاعات، می توانیم فرمان خدا را به صورت زیر ترجمه کنیم:

[a] «روزی که از آن بخوری، می میری» = [b] روزی که گناه کنی، می میری. = [ج] روزی که قانون را زیر پا بگذارید، خواهید مرد

و این دقیقاً همان کاری است که آنها انجام دادند و هر یک از ده فرمان شریعت را زیر پا گذاشتند - بیایید ببینیم ...

فرمان اول - حوا نه تنها به میوه، بلکه به تاج و تخت خدا طمع داشت، زیرا می خواست به حکمت دست یابد تا مانند خدا باشد و از صدای شیطان - خدایی اطاعت کند. (پیدایش 3:6). با این فرمان اول را نقض کرد از قانون خدا (خروج 20:1-3)

فرمان دوم - حوا تصویری از اینکه چگونه خودش شبیه خدا خواهد بود ساخت و آن را پرستش کرد - زیرا چشمانش را خوشحال می کرد. (پیدایش 3:6)، نقض دومین فرمان (خروج 20:4-6)

فرمان سوم: آدم و حوا هر دو نام خدا را بیهوده بردند، زیرا تصور می کردند که نمی میرند در حالی که خدا قبلاً گفته بود "تو خواهی مرد." (خروج 20:8-11)بنابراین خدا را دروغگو می کند. نقض 3 فرمان (خروج 20:7)

فرمان چهارم - آنها با اطاعت از شیطان، خالق را رسوا کردند (پیدایش 3:6)، بنابراین نقض می شود اتاق فرمانی که نه تنها از استراحت صحبت می کند، بلکه خدا را به عنوان خالق می شناسد. (خروج 20:11)

فرمان پنجم: آنها با اطاعت از شیطان، پدر بهشتی خود را بی‌حرمت کردند و این کار را نقض کردند. 5 فرمان (خروج 20:12)

فرمان ششم – آدم و حوا هم کشتند، زیرا می دانستند خوردن میوه ممنوعه چه عواقبی دارد. قتل هابیل توسط برادرش قابیل (پیدایش 4:1-8)را می توان مستقیماً به آنها نسبت داد، زیرا آدم و حوا با گناه مرگ را به ارمغان آوردند و آنها آگاهانه این کار را انجام دادند. ¡اگر آنها گناه نمی کردند، قابیل هرگز هابیل را نمی کشت!

فرمان هفتم - حوا از دستور شوهرش آدم سرپیچی کرد و به صدای مرد دیگری گوش داد. (ژنرال 3:1-6)شیطان، به این ترتیب با شوهرش زنا کرد. دستور نخوردن از درخت را خدا - نه حوا - به آدم داده است. (پیدایش 2:16-17), چون هنوز خلق نشده بود (پیدایش 2:18-19). با این حال حوا را می‌بینیم که با مار صحبت می‌کند و به او توضیح می‌دهد که خدا گفته از آن درخت نخورید. یعنی آدم به حوا دستور داد و او از او سرپیچی کرد; تجاوز جنسی 7 فرمان (خروج 20:14)

فرمان هشتم - آدم و حوا هم دزدی کردند، زیرا آن میوه فقط مال خدا بود و آن را گرفتند، وقتی خدا گفت آن را نخورید، نقض قانون است. 8 فرمان، تو دزدی نخواهی کرد (خروج 20:15)

فرمان نهم - اگرچه کتاب مقدس مستقیماً به آن اشاره نمی کند، اما می دانیم که حوا علیه خدا و شوهرش شهادت دروغ داد، زیرا قبل از غذا دادن به آدم، ابتدا باید درباره تأثیر میوه به او دروغ می گفت - دروغی که شیطان داشت. اول به او گفت. به او گفت (ژنرال 3:4)، نقض 9 فرمان (خروج 20:16)

فرمان دهم - حوا به زن خدا طمع داشت. بله، او می خواست شبیه خدا شود و خدا یک زن دارد - قومش (ISA. 54:4-5) که در این مورد خودشان بودند، آدم و حوا. او می خواست بر زن خدا سلطنت کند. در مورد شما، لزبینیسم (روحانی) - نقض مستقیم فرمان پنجم، هفتم، دهم و دوم است. و در مورد آدم زنا و زنا است. (خروج 20:14) (مت. 19:9)

بار دیگر، و حوا قبل از اینکه میوه را گاز بگیرد، به آن طمع کرد و به عظمت خدا طمع کرد. می خواست مال خدا را داشته باشد (ژنرال 3:6). وقتی آدم غذا خورد، همین کار را کرد. همه اینها فرمان دهم را نقض می کند (خروج 20:17)، همچنین در 5th (خروج 20:12)، دوم (خروج 20:4-6)، چهارم (خروج 20:8-11)، هفتم (خروج 20:14)، که ازدواج را اصل خود دارند.

خلاصه می بینیم که آدم و حوا گناه کردند - یعنی قانون را زیر پا گذاشتند - هر یک از ده فرمان. و آدم و حوا یهودی نبودند، اما آنها نماینده همه بشریت بودند.

قابیل هابیل را کشت و خدا را انکار کرد (پیدایش 4: 1-8). این بدان معنی است که قابیل باید قانونی را می دانست که می گوید "تو نباید بکشی" زیرا در غیر این صورت در جایی که قانونی برای مجازات چنین عملی وجود نداشته باشد جرمی وجود نخواهد داشت. و چطور قابیل می دانست که فرمانی بود که می گفت "تو نباید بکشی"به همین دلیل قتل برادرش هابیل را انکار کرد (پیدایش 4: 8-9)، زیرا او عواقب کشتن را نیز می دانست - یعنی نقض قانون خدا:

¹⁴ اینک امروز مرا از زمین بیرون کردی و من خود را از حضور تو پنهان خواهم کرد و در زمین سرگردان و غریب خواهم بود. و چنین خواهد شد که هر که من متنفر بودملاره، مرا خواهد کشت. — پیدایش 4:14

آنچه قابیل می گوید این است که - همانطور که او کشت، او نیز کشته خواهد شد.«مزد گناه [نقض قانون] میمیره". کتاب مقدس مؤکد است، آدم و حوا قانون را می دانستند، زیرا ابتدا به آنها داده شد:

⁷ اما آنها، مثل آدم از عهد گذشتند; در آنجا بر من تجاوز کردند. —هوشع 6:7

در ایالت نیویورک، فروش ماری جوانا در هر مؤسسه ای جرم است، زیرا قانونی وجود دارد که این عمل را محکوم می کند. در ایالت کلرادو - برعکس، فروش ماری جوانا قانونی است [4] ماری جوانا در کلرادو، ایالات متحده قانونی شد [5] روباه های کوچک، محافظت در برابر گناه - خوزه لوئیس خاویر در مشاغلی که مجوز دولتی دریافت می کنند.

کشیدن ماری جوانا در نیویورک جرم است، اما در ایالت کلرادو نیست. در کلرادو، شما هرگز مجبور نخواهید بود خود را به یک مقام ایالتی توجیه کنید، مگر اینکه مقادیر تعیین شده برای مصرف و یا فروش توسط قانون را نقض کنید. اگر قابیل آنچه را که انجام داده بود انکار کرد، به این دلیل است که او قانونی را می‌دانست که قتل را مجازات می‌کرد - قانون خدا. یعنی قانون ابتدا در عدن داده شد نه در سینا. خدا قانون خود را از ابتدا در قلب انسان قرار داد، همانطور که در عهد جدید انجام داد (JER. 31:31-33).

ابراهیم - که او نیز یهودی نبود، شریعت خدا را حفظ کرد:

⁵ زیرا ابراهیم صدای مرا شنید و ذخیره دستور من، من دستورات، اساسنامه من و قوانین من. — پیدایش 26:5

در زمان ابراهیم قوم یهود هنوز وجود نداشتند. پس چگونه – و چرا – اگر شریعت وجود نداشت، ابراهیم قانون خدا را حفظ کرد؟ – بدیهی است که یک قانون وجود داشت – قانون خدا.

خروج 20:8-11 فرمان چهارم را بیان می‌کند که به ما دستور می‌دهد در 6 روز اول هفته کار کنیم و تمام کارهای خود را انجام دهیم و در روز هفتم استراحت کنیم. همانطور که خود خدا ساخته است (پیدایش 2:1-3). اگر هر دو متن را با هم مقایسه کنیم، متوجه می شویم که هر دو عملاً یک متن هستند - با انواع خاصی، که به ما نیز می گوید: تأیید می کند - و تأیید می کند، که قانون برای اولین بار داده شد آغاز، و نه در سینا: